醉翁亭记原文拼音版

　　zuì wēng tíng jì

　　醉翁亭记

　　ō yáng xiū

　　欧阳修

　　huán chú jiē shān yě . qí xī nán zhū fēng , lín hè yóu měi . wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě , láng yá yě .

　　环滁皆山也。其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。

　　shān xíng liù qī lǐ , jiàn wén shuǐ shēng chán chán, ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě , niàng quán yě .

　　山行六七里，渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者，酿泉也。

　　fēng huí lù zhuǎn , yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě , zuì wēng tíng yě .

　　峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。

　　zuò tíng zhě shuí ? shān zhī sēng zhì xiān yě .

　　作亭者谁？山之僧智仙也。

　　míng zhī zhě shuí ? tài shǒu zì wèi yě .

　　名之者谁？太守自谓也。

　　tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ , yǐn shǎo zhé zuì , ér nián yòu zuì gāo , gù zì hào yuē “ zuì wēng ” yě.

　　太守与客来饮于此，饮少辄醉，而年又最高，故自号曰醉翁也。

　　zuì wēng zhī yì bù zài jiǔ , zài hū shān shuǐ zhī jiān yě .

　　shān shuǐ zhī lè , dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě .

　　醉翁之意不在酒，在乎山水之间也。山水之乐，得之心而寓之酒也。

　　ruò fū rì chū ér lín fēi kāi , yún guī ér yán xué míng, huì míng biàn huà zhě , shān jiān zhī zhāo mù yě .

　　若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。

　　yě fāng fā ér yōu xiāng , jiā mù xiù ér fán yīn , fēng shuāng gāo jié , shuǐ luò ér shí chū zhě , shān jiān zhī sì shí yě .

　　zhāo ér wǎng , mù ér guī , sì shí zhī jǐng bù tóng , ér lè yì wú qióng yě .

　　野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也。

　　zhì yú fù zhě gē yú chú , xíng zhě xiū yú shù , qián zhě hū , hòu zhě yìng ,gōu lóu tí xié , wǎng lái ér bù jué zhě , chú rén yóu yě .

　　至于负者歌于途，行者休于树，前者呼，后者应，伛偻提携，往来而不绝者，滁人游也。

　　lín xī ér yú , xī shēn ér yú féi ; niàng quán wéi jiǔ , quán xiāng ér jiǔ liè; shān yáo yě sù, zá rán ér qián chén zhě , tài shǒu yàn yě .

　　临溪而渔，溪深而鱼肥。酿泉为酒，泉香而酒洌；山肴野蔌，杂然而前陈者，太守宴也。

　　yàn hān zhī lè , fēi sī fēi zhú , shè zhě zhōng ,yì zhě shèng ,gōng chóu jiāo cuò , zuò qǐ ér xuān huá zhě , zhòng bīn huān yě .

　　宴酣之乐，非丝非竹，射者中，弈者胜，觥筹交错，起坐而喧哗者，众宾欢也。

　　cāng rán bái fā , tuí hū qí zhōng zhě , tài shǒu zuì yě .

　　苍颜白发，颓然乎其间者，太守醉也。

　　yǐ ér xī yáng zài shān , rén yǐng sàn luàn , tài shǒu guī ér bīn kè cóng yě .

　　已而夕阳在山，人影散乱，太守归而宾客从也。

　　shù lín yīn yì, míng shēng shàng xià , yóu rén qù ér qín niǎo lè yě .

　　树林阴翳，鸣声上下，游人去而禽鸟乐也。

　　rán ér qín niǎo zhī shān lín zhī lè , ér bù zhī rén zhī lè ; rén zhī cóng tài shǒu yóu ér lè , ér bù zhī tài shǒu zhī lè qí lè yě .

　　zuì néng tóng qí lè , xǐng néng shù qí wén zhě , tài shǒu yě .

　　然而禽鸟知山林之乐，而不知人之乐；人知从太守游而乐，而不知太守之乐其乐也。

　　tài shǒu wèi shuí ? lú líng ōu yáng xiū yě .

　　醉能同其乐，醒能述以文者，太守也。太守谓谁？庐陵欧阳修也。